Syndrom Stendhala, zwany też syndromem Florenckim to psychosomatyczna reakcja na dzieła sztuki w szczególności objawiająca się w małych pomieszczeniach. Jej symptomem są: tachikardia, zawroty głowy, halucynacje.
Pierwszym znanym przypadkiem, okazał się francuski pisarz Stendhal (stąd właśnie nazwa syndromu).
Marie – Henri Beyle 1783-1842 (prawdziwe imię Stendhala) podczas swojego Wielkiego Tour w 1817 roku doświadczył właśnie wyżej opisanego syndromu, dokładnie opisując go późnej w jednej ze swoich książek zatytułowanej „Rzym, Neapol i Florencja”. Autor, po obejrzeniu dzieł sztuki , czuł się okropnie i z wysoką gorączką, zmuszony został do pobytu w łóżku .
Pierwszy raz, syndrom został dokładnie przeanalizowany w 1977 roku przez florencką psychiatrę Graziellę Magherini. Po przeprowadzeniu testu na 106 turystach stwierdziła, iż syndrom dotyka generalnie samotnych mężczyzn w wieku od 25-40 lat i przeważnie wykształconych. Magherini twierdziła, iż obejmuje on strefę psychopatologii , psychotyki z neurozą i dysocjacji . Mężczyźni na widok dzieł sztuki, wpadali w istne delirium.
Pierwszy zdiagnozowany przypadek, przypisuje się na rok 1982.
Generalnie rzecz biorąc, osoby dotknięte syndromem odczuwają zaburzenia sensorowo-percepcyjne. Dotykają ich halucynacje, iluzje oraz zaburzenia afektywne – od euforii po depresję a nierzadko też ataki paniki i niepokój.
Odkryto, iż także głośna muzyka (szczególnie na koncertach), może być przyczyną zbiorowego delirium, halucynacji i psychozy.
Freud twierdził, że przeniesione wgłąb dzieła (przez artystę) wewnętrzne konflikty infantylne (relacja matka-dziecko; pierwszy kontakt z piersią) oraz fantazje Edypa, uwalniają potem w widzu odrzucone i zapomniane uczucia z dzieciństwa. Na skutek silnej emocji, stymulowane obszary mózgu, uaktywniają wyżej wymieniony stan psychiczny oraz reakcje emocjonalne.
W 1996 roku powstał włoski film reżysera Dario Argento zatytułowany „La sindrome di Stendhal”; dodam interesujący i intrygujący .
„Najpiękniejszą rzeczą, jakiej możemy doświadczyć jest oczarowanie tajemnicą. Jest to uczucie, które stoi u kolebki prawdziwej sztuki i prawdziwej nauki. Ten, kto go nie zna i nie potrafi się dziwić, nie potrafi doznawać zachwytu, jest martwy, niczym zdmuchnięta świeczka. ” Albert Einstein
Za błędy przepraszam. Staram się jak mogę 😊. Wyjechałam, gdy byłam “mała” i od 25 nie używam języka polskiego ale pozostał we mnie wielki sentyment do kraju ….. Serdecznie pozdrawiam!
(UWAGA: Wszystkie artykuły, zamieszczone na blogu mają charakter zwykłych definicji i oparte są na ogólnodostępnych wiadomościach zawartych w encyklopediach i materiałach naukowych. Wszystkie opisane informacje, nie stanowią porady medycznej i mogą być niedokładne . Treści, przedstawione są wyłącznie w celach ilustracyjnych i nie zastępują w żaden sposób porady lekarskiej).
Instagram: https://www.instagram.com/anita.j.valerio/
(*Zamieszczone zdjęcie pochodzi z Pixabay)