Schizofrenia, jest silnym zaburzeniem umysłu, prowadzącym do psychozy a objawiającym się brakiem spójności w myśleniu i w emocjach. To ewoluujący stan psychiczny z pewnymi stałymi jednak elementami, takimi jak halucynacje i delirium. W fazie zaawansowanej, także z abulią (zmniejszenie woli i inicjatywy), apatią i obojętnością afektywną.
Początkowo, schizofrenię nazywano DEMENTIA PRECOX (demencja młodego wieku).
Sama nazwa, pochodzi z języka greckiego i oznacza SCHIZIS rozszczepienie PHRENOS umysł – czyli rozszczepienie umysłu od rzeczywistości.
Schizofrenia, najczęściej pojawia się u ludzi młodych : 20-25 lat mężczyźni , 30 lat kobiety.
Wyróżnia się trzy gałęzie objawów :
1. Pozytywne/wytwórcze
– odłączenie od rzeczywistości,
– halucynacje,
– zaburzenia słuchowe,
– delirium,
– urojone prześladowanie,
– zazdrość,
– nihilizm,
– omamy,
– hipochondria,
– obsesyjna religijność.
2. Objawy negatywne (trudniejsze do rozpoznania i nieczęsto mylone z depresją)
– apatia,
– „spłaszczenie” emocjonalne,
– utrata inicjatywy,
– utrata ideałów,
– pogorszenie kontaktów socjalnych,
– pogorszenie kontaktów międzyludzkich w miejscu pracy,
– niska higiena osobista,
– izolacja,
– narkotyki.
3. Objawy poznawcze (niezbyt ewidentne, dlatego trudne do rozpoznania)
– zaburzenia koncentracji,
– spowolnione podejmowanie decyzji,
– problemy z koncentracją,
– problemy z wykonywaniem pracy,
– zaburzenia zachowania,
– pobudzenie a czasami agresja.
Generalnie, objawy z tej grupy, towarzyszą chorej osobie już do samego końca.
Do wystąpienia schizofrenii, ma w pewnym procencie wpływ podłoża genetycznego ; jeśli schizofrenia występowała w rodzinie , prawdopodobieństwo zachorowania podnosi się o 10%.
Schizofrenia, może wystąpić u osób po skomplikowanym porodzie . Mają na nią także wpływ : silny stres psychiczny , toksyczność otoczenia , stres środowiskowy .
Niejednokrotnie, może rozwinąć się na skutek zaburzonych relacji w rodzinie, jak na przykład : zła komunikacja ogólna, zachwiane emocje, komunikacja niespójna/niezgodna i sprzeczna.
Rozróżniamy schizofrenię:
1. Paranoidalną
– delirium,
– halucynacje.
2. Hebefreniczną
– zaburzenia myślenia,
– spłycenie uczuć,
– chaotyczne myśli i czyny,
– infantylizm.
3. Prostą
– przeważają objawy z grupy negatywnych z niewielkim dodatkiem wytwórczych.
4. Katatoniczną
– zaburzenia psychomotoryczne: osłupienie lub nadmierne pobudzenie.
5. Niezróżnicowaną
– zmienność objawów , brak przewagi.
Leki na schizofrenię, pojawiły się już w 1950 roku. Od 1990 roku, wprowadzono tak zwaną „grupę leków drugiej generacji”. Są to leki przeciwpsychotyczne, które nie prowadzą do uzależnienia.
Po przebytej hospitalizacji , pacjent przechodzi swoistą formę terapii/rehabilitacji w której na nowo uczy się ubierać, myć, jeść, rozmawiać. Bardzo ważna jest terapia rodzinna, terapia grupowa i zachowawczo-poznawcza.
W przypadkach katatonicznych, stosuje się elektrowstrząsy, psychoedukacje i psychoterapię .
10% osób dotkniętych schizofrenią, niestety ucieka się do samobójstwa.
Za błędy przepraszam. Staram się jak mogę 😊. Wyjechałam, gdy byłam “mała” i od 25 nie używam języka polskiego ale pozostał we mnie wielki sentyment do kraju ….. Serdecznie pozdrawiam!
(UWAGA: Wszystkie artykuły, zamieszczone na blogu mają charakter zwykłych definicji i oparte są na ogólnodostępnych wiadomościach zawartych w encyklopediach i materiałach naukowych. Wszystkie opisane informacje, nie stanowią porady medycznej i mogą być niedokładne . Treści, przedstawione są wyłącznie w celach ilustracyjnych i nie zastępują w żaden sposób porady lekarskiej).
Instagram: https://www.instagram.com/anita.j.valerio/
(*Zamieszczone zdjęcie pochodzi z Pixabay)