Nyktofobia (zwana tez Aclufobia z j.wł .) jest lękiem  przed przebywaniem w ciemnościach (ogólnie) oraz w ciemnych pomieszczeniach .

Osoba z taką fobią , obawia się niebezpieczeństwa – zarówno realnego jak i wyimaginowanego  – związanego z brakiem światła.

W takich sytuacjach , mózg projektuje potencjalne zagrożenie i nyktofob, narażony jest na atak fobii. Atak taki, może także zostać wywołany na skutek samej myśli o ciemności lub na skutek kontaktu z nieznanymi miejscami i sytuacjami.

Najczęściej na nyktofobie cierpią dzieci. Z powodu tej fobii, zanoszą się płaczem , mają  koszmary i cierpią na bezsenność.

Według Freud’a u osób dorosłych, lęk ten wiąże się z nieprzyjemnymi wspomnieniami z przeszłości jak na przykład z rabunkiem , napaścią, gwałtowną separacją , rozdzieleniem od rodziców, urazami, nie dokładną znajomością własnego wnętrza oraz strachem przed sytuacjami, nad którymi nie posiada się kontroli.

Objawy fizjologiczno – somatyczne i psychologiczne nyktofobii to :

• przyspieszony rytm serca
• przyspieszony oddech
• suchość w ustach
• potliwość
• niepokój
• paranoja
• panika
• przygnębienie
• niemożność wydobycia głosu
• niemożność jasnego myślenia
• odłączenie od rzeczywistości
• obawa przed śmiercią
• tachikardia
• omdlenie.                                                                                                                                                                                                                                                   Nyktofob, przeważnie chodzi późno spać, dokładnie przed tym sprawdzając wszystkie drzwi i okna a nierzadko tez puste przestrzenie pod łóżkiem w szafie itp.                                                                                                                                                                                                                                Bardzo często , napady nyktofobii są tylko przejściowe, jednak w wielu przypadkach, potrzebna jest pomoc specjalisty i psychoterapia.                                                                                                                                                                                                                                                                        Pomocniczo, zaleca się tez strategie unikania:
• przebywanie w oświetlonym domu
• spanie przy zapalonej lampce nocnej
• nie oglądanie filmów i programów o zabarwieniu dramatycznym oraz horrorów i thrillerów.
•   Czasami psycholog/psychiatra przepisuje leki nasenne oraz zaleca herbatki ziołowe i napary.

Za błędy przepraszam. Staram się jak mogę 😊. Wyjechałam, gdy byłam “mała” i od 25 nie używam języka polskiego ale pozostał we mnie wielki sentyment do kraju ….. Serdecznie pozdrawiam!

(UWAGA: Wszystkie artykuły, zamieszczone na blogu mają charakter zwykłych definicji i oparte są na ogólnodostępnych wiadomościach zawartych w encyklopediach i materiałach naukowych. Wszystkie opisane informacje, nie stanowią porady medycznej i mogą być niedokładne . Treści, przedstawione są wyłącznie w celach ilustracyjnych i nie zastępują w żaden sposób porady lekarskiej).

Me: https://www.instagram.com/anita.j.valerio/

(*immagine utilizzata proviene da Pixabay)