Do manipulacji psychologicznej dochodzi, gdy jednostka A, za pomocą metod komunikacji usiłuje sprowadzić jednostkę B na „swoje tory”. Brawurowy manipulator, najczęściej charakteryzuje się cechami narcystycznymi lub psychopatycznymi.
Manipulacja to nie tylko proces psychologiczny ale także swoistego rodzaju proces komunikacyjny (opanowany zresztą do perfekcji).
Manipulacja psychologiczna jest rodzajem emocjonalnego bombardowania, którego celem jest wywołanie u osoby słuchającej zmiany w postrzeganiu rzeczywistości (zaspokojenie własnych potrzeb kosztem otoczenia). Czasami, proces ten, może prowadzić do nadużyć psychicznych.
Manipulacja, to „gra dwóch osób”: jedna z nich (manipulator) pragnie zachować wysoką samoocenę i za wszelką cenę osiągnąć swoje cele, druga (manipulowana) potrzebuje silnej aprobaty.
Przedmiotem manipulacji może być każdy.
Manipulator jest osobą, która doskonale opanowała technikę konwersacji i używa jej do zmylenia „przeciwnika” i do osiągnięcia swoich własnych celów.
Właśnie ze względu na umiejętność posługiwania się tą techniką i doskonałego jej ukrywania, tak trudno jest go zidentyfikować.
Każdemu, może przydarzyć się rozmowa z osobą, która poprzez słowną agresje lub manipulację, będzie próbować narzucić nam swoją wolę, swoje decyzje, zmodyfikować sposób postrzegania rzeczywistości lub zdestabilizować.
Często, są to podświadome techniki które stosuje rozmówca (niejednokrotnie poniżając), aby uzyskać to, czego w danym momencie potrzebuje (na przykład szukając ciągłego potwierdzenia swoich racji , narzucenia własnego punktu widzenia, poczucia się „potężnym” i kontrolującym). Zachowanie manipulatora, wywołuje w „ofierze” uczucie dezorientacji i destabilizacji. Osoba poddana manipulacji wykonuje to, czego w innym przypadku nigdy nie zrobiłaby spontanicznie.
W takim przypadku, przydatna jest znajomość prostych „technik reakcji”, by szybko i sprawnie zneutralizować działanie manipulatora.
Techniki te, można zastosować w różnych kontekstach. Mają one na celu:
– wyrównanie komunikacji,
– zrównoważenie wszelkich różnic w „sile wypowiadanego słowa” ,
– umożliwienie zachowania wolności wyboru,
– wyrażenia swoich własnych rozważań.
Oto one:
- ODBICIE: na prowokacje odpowiedz wyjaśnieniem, iż doskonale zrozumiałaś wiadomość, którą chciał przekazać ci rozmówca: tym samym, możesz okazać chęć do dalszych wyjaśnień lub przeciwnie zamknąć rozmowę i ustalić limit w konwersacji.
- POWTÓRZENIE ZROZUMIENIA: zdecydowanie i grzecznie wyraź swoją opinię na temat stanowiska rozmówcy. Poczekaj na jego odpowiedź a następnie bardzo spokojnie jeszcze raz potwierdź swoje stanowisko.
- ZASADNICZE ODPOWIEDZI: kiedy czujesz, że manipulator nie spuszcza z tonu i nie chcesz już dalej dyskutować, po prostu odpowiedz stanowczo „tak” lub „nie”.
- ZABLOKOWANIE UZASADNIEŃ: pozwala na przerwanie podstawowego mechanizmu manipulacji. Jest tak zwaną „pułapką wyjaśniającą”. Możesz powiedzieć „tak, oczywiście, rozumiem co masz na myśli, ALE ja myślę …” lub „Rozumiem, ALE wolę to zrobić / tego nie zrobić …” i potwierdzić swoją pozycję, bez podania dokładniejszych uzasadnień i bez składania dalszych wyjaśnień.
- PYTANIE – WERYFIKACJA ZROZUMIENIA: jeśli masz wrażenie, że rozmówca cię nie słucha, zapytaj go wprost „co myślisz o tym, co właśnie powiedziałem” lub „jak myślisz o co ja cię pytam”?
- OŚWIADCZENIA PARADOKSALNE: musisz powiedzieć wprost, iż agresywne słowa manipulatora mogą szybko odwrócić się przeciwko niemu.
- PARAFRAZY: powtórz wypowiedź rozmówcy formułując ją innymi słowami, na przykład pytając: „masz na myśli .. „? lub „czy pytasz mnie o aprobatę ?”.
- PAUSY: wstrzymaj dyskusję, która staje się niezbyt wygodna. Możesz przeprosić i znaleźć uzasadnienie do jej przerwania. W ten sposób uzyskasz czas na to, aby jak najlepiej zareagować i uniknąć tzw. mechanizmu „działania / reakcji” wyzwalającego spiralę agresji i niepokoju w rozmowie.
- ZADAWAJ PYTANIA: zadawaj rozmówcy szczere pytania dotyczące tego, co właściwie zamierza on przekazać. Są one bardzo skuteczne w zwalczaniu agresji słownej i pomagają manipulatorowi w uświadomieniu sobie swoich zachowań.
- ZACZYNAJ ZDANIE OD „JA” A NIE OD „TY”: frazy zaczynające się od „ty”, prowadzą rozmówcę do defensywy a zdania zaczynające się od „ja” zachęcają do empatii, słuchania i konstruktywnej komunikacji (np: „Myślę”, „Czuję, że …” lub „Wierzę” itp.)
Instagram: https://www.instagram.com/anita.j.valerio/
Za błędy przepraszam. Staram się jak mogę 😊. Wyjechałam, gdy byłam “mała” i od 25 nie używam języka polskiego ale pozostał we mnie wielki sentyment do kraju ….. Serdecznie pozdrawiam!
(UWAGA: Wszystkie artykuły, zamieszczone na blogu mają charakter zwykłych definicji i oparte są na ogólnodostępnych wiadomościach zawartych w encyklopediach i materiałach naukowych. Wszystkie opisane informacje, nie stanowią porady medycznej i mogą być niedokładne . Treści, przedstawione są wyłącznie w celach ilustracyjnych i nie zastępują w żaden sposób porady lekarskiej).
(*Zamieszczone zdjęcie pochodzi z Pixabay)