Ostatnio zastanawiałam się,  czy wykształcenie może w jakiś sposób wpłynąć na nasze życie. Czy w związku z wybranym kierunkiem studiów,  mogą zajść w naszym wnętrzu jakiekolwiek zmiany. Czy studia mogą zmienić naszą osobowość?  Okazuje się, że tak.
Gdy byłam młoda, nie należałam raczej do osób pedantycznych.  Pamiętam, że w domu toczono ze mną walki o usprzatnięcie pokoju.  Biurko,  zawsze zawalone było książkami,  zeszytami i wszelakiego rodzaju przedmiotami.  Taki sam artystyczny nieład, znajdował się w moich szafach. Gdy chodziłam do plastyka,  mieszkałam w akademiku i ciągle żyłam na walizkach.  Niekiedy wogòle ich nie rozpakowywałam.  Chodziłam uwalona farbami olejnymi a prawie wszystko przesiąknięte było zapachem terpentyny.  Myślałam,  że już na zawsze pozostanę w moim słodkim nieładzie. Gdy dostałam się na architekturę wnętrz, nawet nie sądziłam iż fakultet ten, radykalnie zmieni moje podejście do ładu i porządku. Zaczęło się od już od pierwszego wykładu. Geometria descrittiva.  Matko, jaki to był sajgon. Na początku czarna magia (czasami miałam chęć, by wszystko rzucić w diabły ).  Wraz z upływem czasu (i wraz z innymi przedmiotami geometrycznymi) zaczęłam nabierać w sobie innych manier. Cały czas musiałam być precyzyjna na maxa. Rysowanie projektów, nie pozwalało na jakąkolwiek pomyłkę.  Pół milimetra, okazywało się niewybaczalnym błędem. Na wykładach o historii architektury,  po kolei poznawałam sławnych mistrzów projektowania. I wreszcie nadszedł dzień,  w którym poznałam miłość i obsesję mojego życia, wielki Le Corbusier. Mistrz precyzji i kąta prostego. Przedstawiciel architektury Modern Style. Autor MODULOR’a. Słońce,  przestrzeń,  zieleń – święte trio na którym opierał wszelkie konstrukcje. Wprowadził kanony proporcji, pilotis, poziome okna, płaskie dachy, tarasy na dachach, wolny plan i wolną ewolucję.  Studiując jego biografie i analizując dzieła,  odkryłam własne zamiłowanie do logiki,  kątów prostych,  precyzji, przestrzeni. Dokładne zaprzeczenie architektury Gaudi’owskiej.  Wszystkie moje późniejsze projekty opierałam o szkołę wielkiego mistrza. Stałam się dokładna i pedantyczna. Zmieniło się moje postrzeganie świata i sztuki. Wystroje mieszkań, ograniczyłam do minimum. Pokochałam światło, open space,  proste linie i minimal style. Wyszłam z bałaganu i przeszłam do innego wyższego wymiaru. Uniwersytet ukształtował moje podejście do życia.
Wniosek który wyciągam z mojego doświadczenia jest następujący  –  wybór fakultetu oraz studiowanie „z sercem”, mogą wywrzeć ogromny wpływ na całe nasze życie.

(*imagini utilizzate provengono da Pixabay)