Charakteropatia to anomalia charakteru (organiczne zaburzenie osobowości) o podłożu patologicznym .
U osoby nią dotkniętej, dochodzi do nagłej zmiany osobowości, mającej charakter zaburzeń psychopatycznych do odchyleń charakterologicznych na podłożu emocji i popędów oraz do upośledzenia zdolności kierowania i kontrolowania własnych zachowań.
Charakteropatia jest bardzo często utożsamiana z psychopatią , socjopatią lub aspołecznym zaburzeniem osobowości .
Osoba nią dotknięta , zaczyna stawać się coraz bardziej asocjalna (lub też bardzo socjalna) i zaczyna coraz częściej uciekać się do kłamstwa . Cechuje ja rozdrażnienie , huśtawki nastrojów , zobojętnienie , egoizm, lekceważenie norm społecznych (kradzieże , rozboje) , agresja, brak kontroli zachowań, paranoje, brak celów, rozchwiane emocje . Jednostka, staje się coraz bardziej zazdrosna i okazuje skłonności do egzaltacji . Bardzo często, charakteropata ucieka w świat religii i zaczyna klasyfikować wszystko na zasadzie dobra -zła . Cechują go długie wypowiedzi związane z trudnością zmiany tematu . Na podłożu seksualnym, staje się zobojętniony lub zaczyna odczuwać „dziwne” pociągi .
Do zaburzeń psychologicznych, dołączają się także zaburzenia somatyczne . Trudności ze snem , ciągłe zmęczenie , niska koncentracja , brak uwagi.
Charakteropatia, czasami zwana też pseudo-psychopatią, występuje:
– u osób z psychozami endogennymi,
– u alkoholików,
– u osób z uzależnieniami od narkotyków,
– u osób chorych na padaczkę,
– u osób po przebytym zapaleniu opon mózgowych,
– u psychopatów,
– u osób z urazami głowy,
– u osób po operacji mózgu,
– u osób ze schorzeniami mózgu,
– u osób po przebytej śpiączce .
• W charakteropatii z rzekomym upośledzeniem lub apatią, wyróżniamy obniżoną wytrwałość w dążeniu do celu i apatię właśnie.
• W charakteropatii z rzekomą psychopatologią, rozróżniamy dominację obniżonej wytrwałości w dążeniu do realizacji celów, połączoną z agresją , gniewem , drażliwością i brakiem kontroli impulsów.
• W padaczce limbicznej, występuje połączenie zaburzeń procesów poznawczych i zmiany ilości oraz jakości wypowiedzi a ponadto skłonność do egzaltacji , gniew i zazdrość.
• W charakteropatii alkoholowej, dochodzi do zjawiska psychodegradacji . Na skutek uszkodzenia tkanki nerwowej, następują nieodwracalne zmiany, powiązane z zaburzonym życiem społecznym i uczuciowym , brak zainteresowań , brak planowania oraz spadek motywacji do działania .
Charakteropatia , nie jest związana z płcią ani z wiekiem .
W odróżnieniu od psychopatii , nie jest ona powiązana z zaburzeniami świadomości – u osoby nią dotkniętej, nie dostrzegano też nigdy wcześniej, żadnego rodzaju psychologicznej dewiacji. Charakteropatia jest bowiem „defektem organicznym ” , wynikającym z jakiegoś konkretnego powodu (uraz, choroba, używki), natomiast dokładnych przyczyn psychopatii do tej pory nie znamy.
Niejednokrotnie, charakteropata nie zdaje sobie sprawy z własnej sytuacji psychologicznej . Terapie w celu poprawy sytuacji są bardzo ciężkie i niestety, nie prowadzą do cofnięcia się zaburzenia.
Generalnie, terapeuci stosują psychoterapię w połączeniu z lekami normotymicznymi i przeciwpsychotycznymi .
Za błędy przepraszam. Staram się jak mogę 😊. Wyjechałam, gdy byłam “mała” i od 25 nie używam języka polskiego ale pozostał we mnie wielki sentyment do kraju ….. Serdecznie pozdrawiam!
(UWAGA: Wszystkie artykuły, zamieszczone na blogu mają charakter zwykłych definicji i oparte są na ogólnodostępnych wiadomościach zawartych w encyklopediach i materiałach naukowych. Wszystkie opisane informacje, nie stanowią porady medycznej i mogą być niedokładne . Treści, przedstawione są wyłącznie w celach ilustracyjnych i nie zastępują w żaden sposób porady lekarskiej).
Instagram: https://www.instagram.com/anita.j.valerio/
(*Zamieszczone zdjęcie pochodzi z Pixabay)