ADHD z angielskiego Attention Deficit Hyperactivity Disorder to zespół nadpobudliwości psycho-ruchowej, połączony z deficytem uwagi , zaburzeniami hiperkinetycznymi oraz brakiem koncentracji .

Nazwa ta , została wprowadzona w 1902 roku przez brytyjskiego pediatrę George’a Still’a.

Syndrom ADHD, to zaburzenie neurobiologiczne, pojawiające się we wczesnych latach dzieciństwa .

Dzieci z tym syndromem, charakteryzują się : brakiem uwagi i koncentracji , nadpobudliwością , nad-impulsywnością , nadruchliwością .

ADHD, występuje u 6-7% dzieci .

Kiedyś przypuszczano, iż syndrom ten , występuje częściej u chłopców , obecne badania potwierdzają fakt, iż jest on w równym stopniu obecny także u dziewczynek .

ADHD występuje też u młodzieży i u osób dorosłych – jednak o troszkę innym zabarwieniu, związanym z procesami socjalnymi .

Przyczyny ADHD nie są do końca znane . Mówi się o podłożu genetycznym oraz o zmianach w niektórych częściach mózgu , odpowiedzialnych za regulowanie uwagi .

Jako przyczyny, wymienia się także: przedwczesny poród , nałogi matki (alkohol i tytoń ) , kontakt z ołowiem podczas pierwszych lat życia , infekcje matki przed i w czasie ciąży , urazy głowy .

ADHD objawia się impulsywnością , nadmierną aktywnością i brakiem koncentracji . Dzieci nią dotknięte , nie potrafią skupić się na jednym zadaniu i maja trudności z doprowadzeniem go do końca. Są pobudzone , buntownicze , lubią prowokować i są agresywne .

Badania z 2009 roku ujawniły, iż właśnie pobudzenie pomaga tym dzieciom w skupieniu się na jednym argumencie.

W osobach dotkniętych ADHD, wyraźnie notujemy nikłe skupienie się na detalach , nagminne zapominanie (także bardzo ważnych kwestii) . Trudności w zakończeniu rozpoczętego działania oraz skoncentrowaniu się na tylko jednej rzeczy .

Czasami dzieci takie , wydają się bardzo leniwe , pozbawione uwagi i nie okazujące zainteresowania . Mówi się , że bujają w obłokach .

Są bardzo impulsywne i mają poważne trudności z pozostaniem przez dłuższy czas w jednym miejscu. Nie potrafią „utrzymać ” pozycji siedzącej – a gdy są do tego zmuszone , bez przerwy wymachują nogami .

Nie zdają sobie sprawy z żadnych konsekwencji, ani też nie potrafią wyobrazić sobie ewentualnego zagrożenia .

Podczas rozmowy z innymi , często się czerwienią i niejednokrotnie, nie dopuszczają osób do słowa lub przerywają czyjąś wypowiedź .

Wyróżnia ich brak cierpliwości . Trudności z oczekiwaniem np. w kolejce – w takich przypadkach, ciagle się wiercą lub cały czas rozmawiają .

Nierzadko, przy symptomie ADHD występują też inne zaburzenia psychiczne jak np. :

– zaburzenie buntowniczo-prowokacyjne

– zaburzenie postępowania

– zaburzenie nauki ( dysleksja, dysgrafia)

– syndrom ruchliwych nóg (często spowodowany brakiem żelaza i anemią )

– zaburzenie snu

Rzadziej spotykanymi są :

– zaburzenie osobowości borderline

– zaburzenia humoru ( dwubiegunowe lub depresyjne)

– niepokój

– zaburzenie obsesyjno- kompulsywne

ADHD, diagnozuje neuropsychiatra dziecięcy, przeważnie na podstawie dogłębnej obserwacji.

W celu określenia zaburzenia, muszą pojawić się pewne czynniki : musi ono wystąpić przed 7 rokiem życia i utrzymywać się przez minimum 6 miesięcy w kilku kontekstach życia na raz : szkoła , rodzina , społeczeństwo .

W celu leczenia ADHD, stosuje się terapię zachowawczą i wprowadza zmiany do aktualnego stylu życia. Terapię wspomaga się lekami .

Anita J. Valerio – facylitator w rodzinnych ustawieniach systemowych i psychogenealogii. 

Ustawienia indywidualne i grupowe – kontakt: mail a.adesign@katamail.com

Me: https://www.instagram.com/anita.j.valerio/

(UWAGA: Wszystkie artykuły, zamieszczone w kategorii „Psycho-socjologia” mają charakter zwykłych definicji i oparte są na ogólnodostępnych wiadomościach zawartych w encyklopediach i materiałach naukowych. Wszystkie opisane informacje, nie stanowią porady medycznej i mogą być niedokładne . Treści, przedstawione są wyłącznie w celach ilustracyjnych i nie zastępują w żaden sposób porady lekarskiej).

(*immagine utilizzata proviene da Pixabay)